São Sebastião do Caí, Rio Grande do Sul, Brazil

terça-feira, 6 de março de 2012

Bissie Gelô: Khenna sóon alla dings numa ains

BISSIE GELÔ



KHENNA SÓON ALLA DINGS NUMA AINS


                    créditos da imagem: http://www.minhaescolainfantil.com.br/contato-minha-escola.php


Ouça esta história gravada aqui: hea das graveadne chteck do hia:
                 


Wea kléne khenna de hémm hot wées gans genau das so wi di es máilche uf mache fa was sóon, dan kimt chon was interessantes raus. Un ima is was debái wo ene lache macht.
Gemena tsáit is es so, wall di khenna autentisch un natêalich sin, un so is es net schlimm etwas sóon wo fa uns kent schweia raus komme; filáicht ted ma sich driwa schehme.
Mit dem tittel: Khenna Sóon Alla Dings! - wolle mea so dan un wan khenna's chteka fatsêle. Es sin chteka wo ma gehead hon oda gelêest hon, un fill sin wérklich woa passiad.
Es êaschte chtek is fon em Paulche wo bái'm dokta sich am unasuuche wó. De wód so chteka secs ioa alt. Do hon se de dokta aus em tsima geruf, un in denna tsáit hot es Paulche aproveitiad un ene ganse kaste bombons wo de dokta geschenkt grid hat óngebiss. Wi de dokta tsurrik komm is un hot dem guriche sain frechhéde gesihn, do horra gefrod:
- Nach, was is das fa órwed, Paulche?
- Ái ich hon se all óngeschmekt fa sihn ob se all di sêlwig kwalited hon, dokta!

**********
Es nêgste is iwa es klen medche Ester. All wo ihnes etwas gefrod hon, sin mit en hallebmêhsich antwort abgekeppt gieb. Do, fa mit ihnes hetse, hon ich gefrod:
- Ester, was is Hoffnung?
Das klen medche hot bissie gedenkt, awa gláich hat es di antwort samma gesetst:
- Hoffnung is en chtekche fon uns wo ma sicha wisse das es richtig giebt!

**********
Es dritte chtekche is iwa de klene Barnard wo iwa mêchtich bang hot fon hunt. Wi ea en nenche wód, issa mô gebiss gieb fon so en guaibekche un biss háit horra noch net di curój tsurrik grid.
Wi sie ans mea bái de wowo ferien mache sin, do muste se dem wowo saine hunt ón holle. Awa de klene Barnard wó noch net gans de hémm mit dem grosse hunt. Do hot de wowo gefrôd:
- Nach, Barnard, du braust khéne bang hon fon dem hunt, wall de macht nics fa niemand. Mea tun ea bissie chtráichle, tsód mache fa de unsre fróind giebe. Was ménnst du do driwa?
- Ái ich honn ima, ima liiwa di pelussne huntcha! - Antwort ea un do is'a fort geschprung.

**********
Es klen Munikche hot sáin áichne idee iwa di résenfart. Es ment es gebt fia sotte sisteme wo uns fon énem plats tsum anre fire. Wassfa es sinn? Ái: autos, luftchiffa, êngelcha un dróome!

**********
De Fabian wó en pubche so chlau, das es chlimm is iemand giebe wo so is wi de. Wi do saine gebuats tóh wó, hon di onkle gemént es weat net chlim es guriche dumm mache. Do sin se bái ea kom mit lêere hende un sóore:
- Guk mo, Fabian, es chen chpill ding wo ich dea gebrun hon!
Es guriche mit sain natêalichkhéd un chlauichkhéd, antwort:
- Oba! Guk mo pábai! De onkel Lineu hot mea es únnsihnlich chpill ding gebrun!

**********
Fa se chliese, is es Lisbetche fon de chuhl kom un sód fawúnnad fa saine fatta:
- Ich hat geménnt ich weat dain medche, awa háit hon ich in de chuhl gellént mea kêemte fon de macake. Host du chon do driwa nôo gedenkt, pabai?

TRADUÇÃO:

Crianças dizem cada coisa número um

Quem tem filhos pequenos em casa sabe exatamente que quando eles abrem suas boquinhas para dizer algo, sai algo interessante. E sempre acompanha algo que faz a gente rir.
Geralmente é assim porque as crianças são autênticas e naturais e assim não é difícil dizerem algo que para nós seria difícil de externar; talvez nos envergonharíamos a respeito.
Com este título: Crianças dizem cada coisa! - queremos de vez em quando contar histórias infantis. São histórias que se ouviu ou leu e muitas realmente aconteceram.
A primeira história é sobre o Paulinho que estava sendo consultado no médico. Ele tinha em torno de seis anos. Então chamaram o médico para fora do quarto e neste meio tempo o Paulinho aproveitou e deu uma mordida em todos os bombons que estavam numa caixa, presente que o médico ganhara. Quando o doutor retornou e viu a arte do garotinho, perguntou:
- Ué, que trabalho é este, Paulinho?
- É que eu experimentei todos eles  para ver se tinham todos a mesma qualidade, doutor!

**************
A próxima é sobre a pequena garotinha Ester. Todos que a perguntavam algo recebiam meias respostas. Então, para eu incitá-la perguntei:
- Ester, o que é esperança?
A garotinha pensou um pouco, mas logo ela havia formulado a resposta:
- Esperança é um pedacinho de nós do qual temos certeza de que vai acontecer.

**************
A terceira historinha é sobre o pequeno Barnard que sempre tinha muito medo de cachorros. Quando era bebê, ele foi mordido por um vira-latinha e até hoje ele não recuperou a coragem em relação a cachorros.
Quando eles chegaram na praia para fazer férias com o avô, tiveram que aceitar seu cachorro. Mas, o pequeno Barnard não se sentia a vontade com aquele cão enorme. Então o avô perguntou:
- Ora, Barnard, tu não precisas ter medo deste cachorro porque ele não faz nada para ninguém. Vamos acariciá-lo um pouco, afagar para ele virar nosso amigo. O que tu achas?
- É que eu prefiro muito, muito mais os cachorrinhos de pelúcia.

**************
A pequena Munique tem sua própria idéia sobre meios de locomoção: ela acha que existem quatro meios que nos levam de um lugar para outro: carros, aviões, anjos e sonhos!

**************
O Fabian era um garotinho tão inteligente, que fica difícil existir alguém como ele. Quando estava de aniversário, os tios acharam que não era difícil bobear o garotinho. Então chegaram a ele de mãos abanando, dizendo:
- Olha só, Fabian, o belo brinquedo que eu te trouxe!
O garotinho,  com sua natural sabedoria respondeu:
- Oba! Olha só papai! O tio Lineu me trouxe um brinquedo invisível!

**************
Para encerrar, a Elisinha voltou da escola e disse impressionada para seu pai:
- Eu achava que era tua filha, mas hoje aprendi na escola que descendemos dos macacos. Você já pensou a este respeito, pai?

Nenhum comentário:

Postar um comentário